Urządzenia tryskaczowe, czyli inaczej mówiąc, instalacja tryskaczowa zalicza się do stałych urządzeń gaśniczych (SUG) i są stosowane do gaszenia pożarów w początkowej fazie przy użyciu zapasu wody, czyli środka gaśniczego.
Oprzyrządowanie obiektów w urządzenia tryskaczowe umożliwia oprócz znacznego zmniejszenia strat powstałych wskutek pożaru, również powiększenie powierzchni obszarów pożarowych i długości dojść ewakuacyjnych.
Posiada to znaczny wpływ na zmniejszenie kosztów inwestycji. Budynki, które powinny być zaopatrzone w stałe urządzenia gaśnicze, określa rozporządzenie w kwestii zabezpieczenia przeciwpożarowej obiektów.
Jeśli zainteresowała Cię ta kwestia, koniecznie sprawdź link (http://maragency.pl/kategoria/pompy/seria-gdh/35) a poznasz o wiele więcej danych, które na pewno wywołają na Twojej twarzy szeroki uśmiech.
Projektowanie, wykonanie i eksploatacja tego typu urządzeń tryskaczowych w Polsce ma miejsce zazwyczaj w oparciu o wskazówki amerykańskie NFPA 13 czy niemieckie VdS CEA 4001. Tryskacz powinien być całkowicie utworzony, stworzony i eksploatowany zgodnie z jednym wybranych standardów.
Źródło: http://www.flickr.com
Nie wolno wykonywać żadnych kombinacji pomiędzy pojedynczymi regułami, gdyż występują niezwykle duże niezgodności pomiędzy nimi, tak jeśli chodzi o źródła wody, jak i parametry ochranianych przestrzeni. Podstawą do zaprojektowania takiego narzędzia jest zakwalifikowanie go do adekwatnej klasy niebezpieczeństwa pożarowego – w zależności od wielkości oraz typu chronionych miejsc i od rodzaju chronionych w tego typu sposób surowców czy też metod ich przechowywania. Należy mieć na baczności także typy opakowań, w których są przechowywane surowce. Często bywa tak, że palność opakowania jest większa, niż palność materiałów przechowywanych.
Klasy niebezpieczeństwa pożarowego są określane przy pomocy oznaczenia LH dla małego zagrożenia, OH dla średniego, HHP dla dużego w lokacjach wytwórczych i HHS dla dużego zagrożenia tam, gdzie są składowane surowce.